Koninkrijkjes op de werkvloer
Als mensen ergens lang werken, dan weet je dat er ongeschreven regels komen over hoe de dingen gaan. Bijvoorbeeld: Iemand heeft “recht op” een specifieke werkplek, terwijl de tafels en ruimtes voor iedereen bedoeld zijn. Of als klanten binnenkomen, ben jij altijd degene die als eerste op ze afloopt. Die collega die te hard mag praten. Niemand heeft de ongeschreven regel uitgesproken. Toch kent iedereen ze en houdt iedereen zich eraan.
Als buitenstaander vallen mij deze zaken op. Tegelijk zijn er ongeschreven regels die ik ook niet direct zie. Ik gebruik een spel om deze tevoorschijn te laten komen. De kunst is om mensen zelf bewust te laten worden van de ongeschreven regels in een veilige setting. Want vrijuit spreken over het gedrag van je collega is spannend.
Voor mij als teamcoach is het elke keer de uitdaging op het gesprek hierover open te gooien. Het gaat immers over mensen. Mensen die je recht wilt doen. Het is de kunst om onderscheid te maken tussen de mens en zijn/haar gedrag. Gedrag kan je filmen. Wat zie ik jou letterlijk doen? Wat betekent dit voor de ander? Wat is het psychologisch effect?
Een kwetsbaar gesprek komt pas op gang na zeven minuten, zegt Sherry Turkle in haar boek Alone Together. ‘Dan neemt het gesprek een wending. De gebruikelijke openingszetten, beleefdheden over weer en sport zijn voorbij. De voelbare stilte is het moment om risico te nemen.’
Ongeschreven regels en koninkrijkjes staan samenwerking, kwaliteit en professionaliteit van je bedrijf in de weg.
Vergis je niet hoe belangrijk je daarin als leider bent.
Zijn wij als leiders bereid om dit te doen? Over je eigen ongemak heen stappen, het durf-knopje aanzetten en het gesprek door te pakken?
Je mag in je eigen kwetsbaarheid een voorbeeld zijn. We weten; zonder wrijving geen glans.
Inez Petter