Inez Petter over 'Verbinden'
Weet jij nog wanneer de verkiezingen in ons land waren? Sommigen mensen die ik spreek weten het niet eens meer. Bij het onderwerp formatie zuchten veel mensen. De ondertoon die je erin hoort: ‘Ach, wat zou ik mij er druk over maken. Verbinden lukt toch niet.’ Je blijft achter met een gat vol chagrijn. Ik vind dat een gevaarlijke ontwikkeling.
Bij Harvard University werken ze al 75 jaar aan een onderzoek naar wat ons fysiek gezond en gelukkig maakt én houdt. Het antwoord is niet ons salaris, een leaseauto of roem. Maar: positieve sociale relaties. We hebben namelijk een diepgewortelde oerbehoefte aan samen zijn en verbinding. Ook in ons werk.
Als teamcoach zie ik dat er veel kansen blijven liggen om mensen aan elkaar te verbinden. Veel leiders zijn taakgericht en hebben een hoog tempo als ideaalbeeld. Ze zijn te druk, staan zelf continue aan, richten zich op de inhoud, willen loslaten maar doen te veel zelf. Gevolg: te weinig tijd voor het team, ongeduldig zijn en scherp reageren. Dit gedrag staat recht tegenover samen zijn en verbinding.
Ik merk wel eens fijntjes op dat je als leider wordt betaald om te verbinden. Geen verbinding, dan ook geen groei en vernieuwing in je team. Goed leiderschap is mensen in een positieve relatie zetten met jou als leider, het werk, het team en het bedrijf. Als leider daarin de taak om de ander te zien en te waarderen. Dat geeft commitment, slagkracht en werkgeluk.
De volgende stap voor leiders is om groeimomenten te vieren. Bij ons thuis kennen we de gevleugelde uitspraak van mijn vader: ‘Het leven kent ellende genoeg, vier wat je kan vieren.’ Daarmee bedoelde mijn vader niet alleen de verjaardagen of jubilea, maar ook de kleine stappen in onze ontwikkeling. Het werd opgemerkt. Je voelde je gezien. Het werd gevierd.
De maaltijd is bij uitstek geschikt om te verbinden en het leven te vieren. “Ik bezuinig niet op de catering” zei een opdrachtgever tegen mij. “Mijn team geniet van goed verzorgd lunches en ik weet dat ik het later dubbel en dwars terugkrijg.”
Dit jaar valt de Ramadan, Pesach en Pasen bijna tegelijkertijd. Joden, moslims en christenen eren en vieren middels een maaltijd de Schepper en de verbintenis met elkaar. Laten we als Hollanders het bammetje met kaas voor wat het is en royaal uitdelen van goede smaken. Als uitdrukking van diversiteit en verbintenis. Want dat hebben wij in deze tijd heel hard nodig.
Inez Petter