Inez Petter: 'kalmte bij een auto-ongeluk'

Een auto vloog vanuit een parkeervak zo de weg op. De zijkant van mijn auto werd volledig geramd. Bij het uitstappen bleek de bestuurder een dame op leeftijd. Ze was volledig overstuur. Ik merkte dat de situatie kalmte nodig had. Auto’s aan de kant zetten en zorgen dat we eerst rustig worden. Omstanders keken met verbazing naar mijn primaire reactie en reageerden naar de oudere dame: ‘Nou, u treft een aardige mevrouw waar u tegenaan bent gebotst!’

Op ons werk zijn er genoeg situaties die mensen ervaren als een crash. Géén goedkeuring op je project, spanning in meetings, een collega die je negatief behandeld, fusies die jou aangaan en je wellicht je baan verliest, inkomstendaling. Allemaal ‘ongelukken ’op de weg.

In mijn coachpraktijk zie ik dan twee type reacties: agressief gespannen of we reageren helemaal niet. We lopen er snel langs heen. In beide gevallen geldt: Praten over het ongemak is niet iets wat we graag doen. 

In de situatie van het auto-ongeluk werd ik bevestigd hoe waardevol het is om vaardig te zijn in emotieregulatie. Bij emotionele zelfregulering gaat het om zowel de regulering van de eigen gevoelens als ook de gevoelens van de ander. Je bent in staat om tegelijkertijd bewust op alle signalen te letten; lichaamsreacties (we stonden te trillen, hoge ademhaling), gevoelens (vriend van mevrouw was de dag ervoor overleden) en cognitieve gedachten (check, we zijn beiden niet gewond). Vervolgens weet je welke eerste stap je moet zetten om recht te doen aan wat er nú is. En creëer je ruimte om de volgende stap te kunnen zetten. 

Helpen we elkaar nog tot kalmte? Helpen we elkaar genoeg met het zetten van de volgende stap als de ander het even niet weet? Mogen emoties, spanningen en twijfels er zijn? Ik denk niet dat we niet willen. Maar dat we onszelf hebben aangeleerd om vooral door te gaan. Laten zien dat je flink bent! 

Emotieregulatie is naar mijn mening de basis voor goed leiderschap. Zonder deze vaardigheid raken we verweesd van onszelf en van elkaar. Met als gevolg: Een agressieve maatschappij. Nee, ik had geen kort lontje, was niet agressief en gaf geen ongezouten mening over deze dame. Ik baalde wel, omdat later bleek dat mijn auto ‘total loss’ is verklaard. Ik mocht die avond van mijzelf goed chagrijnig zijn 😉

Inez Petter