Inez Petter: 'Het Kamp van Koningsbrugge-effect'
Het vijfde seizoen van Kamp van Koningsbrugge is momenteel te zien op NPO1. Mijn zoon, die psychobiologie wil studeren, en ik zijn trouwe kijkers. We psychologiseren er dan ook vrijelijk op los.
We vragen ons af: hoe zou ik het doen bij de Special Forces? Het meest interessant vind ik de scènes waarbij de groep wordt aangesproken. Hoe krijg je eenheid in de groep om de missie gezamenlijk te volbrengen? Recentelijk bracht ik instructeurs Ray en Dai mee naar een teamsessie. Niet letterlijk, maar met een mooie foto van de mannen. Het was namelijk tijd voor een serieus moment met een team dat ik al een paar maanden begeleidde.
De nieuwe manager van het team had veel werk gestoken in een document voor een plan van aanpak voor de veranderopdrachten die in het team lagen. Het stuk was niet zomaar uit de lucht komen vallen; er was veel overleg geweest met key players in het team. Na de presentatie van het document door de manager gebeurde er iets vreemds. Het team wilde overleggen zonder hem erbij en zou dan met feedback komen. Dat hebben we geweten …
Vier A4’tjes met punten over wat er allemaal niet goed was. Op geen enkele manier werd er ingehaakt op wat er wél stond in het document. Een dankjewel voor al het voorwerk ontbrak in de oorverdovende stilte. “Wat gebeurt hier?!”, vroeg de manager zich af. “Ben ik nu gek of is dit de manier waarop we met elkaar omgaan?!” Het antwoord was ja. Geen onwil, maar een blinde vlek. Deze communicatiestijl zat diep verweven in de cultuur van het team.
Veel managers krijgen te maken met een “ik-ben-totaal-verbaasd-wat-hier-gebeurt”-moment. Dan is er maar één keuze: stilstaan, moed verzamelen en duidelijk maken á la Ray en Dai dat op deze manier doorgaan niet werkt:
- “We willen een missie volbrengen.
- Hobbels die we tegenkomen ontwijken we niet.
- Iedereen doet mee, we werken samen en we letten op elkaar.
- Wat doen we niet? Nooit meer zo’n epistel van een e-mail sturen naar een collega, zonder één dankjewel voor het luisteren, samenwerken en opstellen van het document.”
Moedig leiderschap gaat niet over heldhaftigheid, maar over verbinding en piketpaaltjes slaan. Niet iedereen loopt namelijk even snel, makkelijk of oplettend door een team veranderproces heen. Bij elkaar blijven over al die bergen en dalen is de kunst van goed leiderschap en het aanjagen van individuele verantwoordelijkheid binnen je team.
Op naar nog meer lessen uit Kamp van Koningsbrugge!
Inez Petter